Yabani Hisler

SERÇE VE GÖÇMEN KUŞUN HİKAYESİ

İhanetin adı göçmen bir kuşa verilmiş,
Sadakatin adı ise; bir serçeye

Göçmen kuş bütün bahar ve yaz boyunca
Küçük köyün üstünde uçmuş serçeyle beraber

Küçük sinekleri, kurtları yemişler,
Kış yağmurlarıyla şaha kalkmış, derelerden su içmişler.

Masmavi gökyüzünde dans etmişler,
Çiçek açan ağaçlara konup, papatya tarlalarında gezmişler...

Birbirlerine söz vermiş kuşlar; Ayrılmayacağız diye.
Ama kış gelmiş, Göçmen kuş adına yakışanı yapmaya kararlıymış,

Serçe ise her zamanki gibi sadık
Ama sevgi de yabana atılmaz bir gerçek.

Ayrılık acı, ihanet kötüymüş serçe için
Yaşamaksa önemli imiş göçmen için.

O, baharların tatlı eğlencesiymiş sadece
Gel demiş serçeye benle beraber...Başka bir bahara uçalım.

Serçe ise burda bekleyelim demiş yeni baharı
Ama kış acımasızdır. demiş göçmen, Yaşayamayız burda, aç kalır üşürüz

Serçe hayır demiş korunuruz kötülüklerinden kışın beraber
Göçmen inanmamış serçeye hayır demiş gidelim.

Serçe için gitmek nasıl bir ihanetse yaşadığı yere
Kalmakta aynı şekilde ihanetmiş sevgiliye

Ve karar vermiş sevgiyi seçmiş
Uçacakmış yeni bir bahara...

Göçmen ve serçe çıkmışlar yola,
Ama serçe zayıfmış, onun kanatları uzun uçuşlar için değil.

Dayanamayacakmış bu yola
Oysa göçmenin kanatları güçlüymüş

Çünkü o hep kaçarmış kışlardan
Hep gidermiş zorluklarından kışın yeni baharlara

Bir fırtına yaklaşıyormuş.
Göçmen hızlı gidiyormuş fırtınadan, yakalanmayacakmış

Ama serçe iyice zayıf kalmış, yavaşlamaya başlamış
Göçmene duralım demiş artık. Biraz dinlenelim

Göçmen itiraz etmiş, fırtına demiş, ölürüz.
Serçe çok fırtına görmüş, kurtuluruz demiş.

Ama göçmen yürü demiş serçeye birazdan okyanuslara varacağız
Serçe sevgisine uymuş ve peşinden son bir gayretle gitmiş göçmenin

Birazdan varmışlar okyanusa
Kurtuluşuymuş bu büyük deniz

Göçmen için çok iyi bilirmiş buraları
Ama serçe ilk kez görüyormuş ve sanki

Gökyüzünden daha büyükmüş bu yeni mavi
Serçe artık dayanamıyormuş,

Son bir sevgi sesiyle seslenmiş göçmene
Artık gidemiyorum....

Göçmen serçeye bakmış,
Bakmış ve devam etmiş...

Okyanus çok büyükmüş, serçe ise çok küçük
Serçenin sevgisi de çok büyükmüş ama göçmen çok küçük...

Mavi sularında okyanusun bir minik SADAKAT ...
Yeni bir baharın koynunda koca bir İHANET...

Duygu katilinden uzak duramamıştı genç kadın

Bir insanı öldürmek net bir eylemdir kuşkusuz. O insan çekilir hayattan ve siz de cezanızı çekmek üzere girersiniz cezaevine. Ancak bir başka ölüm daha vardır. Ve katil hiçbir şekilde cezalandırılmaz. Muhatabını ölümden beter eder, ama başına hiçbir şey gelmez. Sevildiği için cezalandırır o! Sevenin bütün duygularını öldürür. İçini boşaltır onun. Bir daha sevemeyecek hale getirir. Kendine güveni sıfırlanır sevenin. Katil çok sayıda silahı devreye sokarak başarır bunu. Ve zamanla yaşayan ölü o kadar kapanır ki iç dünyasına, sevmeye kalkacak her insanı düşman görür kendine.

Asla güvenemez, iç dünyasını açması olanaksıza yakındır artık. Sevdiği için elinden gelen her şeyi yapan kurban, bunların işe yaramadığını öğrenmiş olur! Ve katılaşır yüreği. Bir kez daha denemekten ölesiye korkar, yaralarının yeniden depreşeceğini düşünerek.

Umutlarını kırmıştır katil. Hayallerini yere çalmıştır. Mutlu bir gelecek diye bir şey bırakmamıştır. Sevmenin, acı çekmenin ta kendisi olacağını yazmıştır kafasına kurban, çektiklerinin ardından. Hayatın yaşanmaya değer olmadığına karar, katilinin sayesinde. Ve ölümle yaşam arasındaki o ince çizgide gidip gelir yaşayan ölü. Ve öyle bir hale gelmiştir ki artık, o çizgiyi aşabilecek kadar bile gücü yoktur.

Ne yaşamayı ne de ölmeyi ister. Öylesine yıkılıp kalır, hayatın bir yerlerinde, boş bir çuval gibi.

.......

İri, zindan gözleriyle boşluğa bakıyordu, duygu katilinden uzak durmayı başaramayan genç kadın, o yağmurlu akşamüstü!

Halim Bahadır